صرخه للشاعر محمد سفلي

صرخه

هيج سكون الليل بكاى قاسم عويناتى السهر
لمن سمع همسة غناى مجرورة فى قلب الوتر
احمينى من جور الزمان يابوحه من إيد القدر
دسينى فى هدب العيون أو بين تصافيف الشعر
خلينى فى جواك كلام أو بسمه فوق أحلى الدرر
واسقينى كاسات الحنان من فم أكاليل الزهر
سوقينى لى دنية هواك نسينى الام السفر
طرينى ياإلهام غناى افراحنا وايامنا الغرر
ورينى كيف الليل يضيع فى ضى تسابيح السحر
وحجينى بالغنوة الزمان قنا فى وجه القمر
حسينى كان مات الكلام أو بهتت ألوان الصور
تارينى غشانى الخيال عجلت راحل ماأنتظر
غتينى شمس الشوق فقع بكانى والدمع انهمر
ابرينى فى النقعه انشويت ابقيلى ضلالة مطر
سامحينى ندمان دار اموت بى همى والادهى وامر
صافينى ياغالية رجاى الماكى من طينة البشر
نص دينى إيمانى العميق بالريده من غيرك كفر
ود عينى لابد فى الدموع واقف تلوت الليل غفر
يعمينى من تالاهو نوم قطع حبال صبرى الحزر
جايينى جاييك لاننوم ساسقته بى فكرى وفتر
سابينى شوقك مت حى بين حاضرى والماضى الاغر